Dlaczego „misja” w mediach wciąż ma znaczenie? Czym różni się informacja od publicystyki? Jak lokalna „gŏdka” staje się częścią ogólnopolskiej debaty? W najnowszym podcaście Patryka Mataniaka gościnią jest dr hab. Anna Musialik-Chmiel, prof. UE – dziennikarka radiowa i badaczka z Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach. To żywa, konkretna i miejscami bardzo osobista rozmowa o tym, jak tworzyć media, które służą odbiorcom.
Jak definiować misję mediów publicznych dzisiaj, w trakcie zmian politycznych dotyczących mediów i ich misyjności?
Dr hab. Anna Musialik-Chmiel odwołuje się do klasycznej triady, którą w 1922 roku sformułował Sir John Wright, dyrektor generalny BBC: informować, uczyć, bawić. Te słowa — mówi — pobrzmiewają przez dekady i są aktualne również dziś. Zwłaszcza że radio rozpoczęło swój „rewolucyjny marsz” w komunikacji w pierwszych dekadach XX wieku, a wraz z nim kształtowały się media publiczne.
Równolegle w USA inżynier David Sarnoff, nazywany ojcem tamtejszej radiofonii i telewizji, akcentował triadę wyznaczników misji. W największym skrócie więc misją — szczególnie publicznych — jest informować, uczyć, bawić.
W 2025 roku kolejność bywa odwrócona. Media — komercyjne i publiczne — często najpierw chcą bawić i być atrakcyjne, potem dopiero edukują, a informacja bywa na końcu. Tym bardziej w hipermedialnym świecie zdominowanym przez Internet (osobnym tematem pozostaje AI), warto wracać do klasycznych zasad.
Więcej w podkaście:
