Podczas sierpniowej sesji radni podjęli uchwałę w sprawie nadania nazwy Rondo Antoniego Sorichty rondu u zbiegu ulic Strzelców Bytomskich, Truchana i Głogowskiej.
Do Kancelarii Rady Miasta wpłynęły dwa formalne projekty uchwał. Pierwszy dotyczył nazwy: „Rondo Związku Nauczycielstwa Polskiego”, drugi „Rondo Antoniego Sorichty”.
W głosowaniu radni zdecydowali się na uhonorowanie zasłużonego samorządowca, Antoniego Sorichty.
Czytaj także: Zmarł Antoni Sorichta
Zmarły 26 października Sorichta był jednym z tworzących zręby samorządności w Chorzowie po 1989 roku. Za zasługi dla miasta został odznaczony przez Radę Miasta Chorzów medalem „Za zasługi dla rozwoju Miasta Chorzowa”.
Wraz ze swoją żoną prowadził również rodzinny dom dziecka, gdzie wychowali blisko dwadzieścioro dzieci.
W archiwach IPN można przeczytać biogram Sorichty, opisujący jego solidarnościowy życiorys.
Antoni Sorichta był pracownikiem Huty „Batory” w Chorzowie. Był jednym z pierwszych członków NSZZ „Solidarność” na ww. zakładzie, organizował liczne wiece i spotkania załogi przez co zyskał dużą popularność i poparcie wśród pracowników zakładu. Pan Antoni Sorichta został wybrany na przewodniczącego Zakładowej Komisji Założycielskiej NSZZ „Solidarność”, założył koło Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania, którego został przewodniczącym.
Po ogłoszeniu stanu wojennego nie zaprzestał działalności związkowej, kontynuował ją na terenie zakładu pracy.
W związku z powyższym Pan Antoni Sorichta został w dniu 16 XII 1981 r. internowany i umieszczony w ośrodku odosobnienia w Zabrzu-Zaborzu. Zwolniony z internowania w dniu 23 I 1982 r., za wstawiennictwem biskupa Herberta Bednorza.
Po powrocie z internowania i zmianie miejsca pracy, Pan Antoni Sorichta nie zaprzestał działalności związkowej i kontynuował ją w ramach nielegalnych struktur. Na szeroką skalę własnym samochodem rozprowadzał ulotki i pisma takie jak: „RiS”, „Biuletyn NSZZ „S” i inną tzw. „bibułę” na terenie Chorzowa, Katowic i Jastrzębia.
Pan Antoni Sorichta prowadził zagrożoną odpowiedzialnością karną działalność do 1989 r., kiedy to m.in jego staraniem reaktywowano „Solidarność” na terenie Chorzowa.
W okresie od stycznia 1982 r do stycznia 1984 r. miał zastrzeżone wyjazdy do wszystkich krajów świata.
