Katalog przestępstw przeciwko wolności ujęty w Kodeksie karnym zawiera w szczególności przestępstwo polegające na kierowaniu gróźb karalnych wobec innej osoby. Zgodnie z art. 190 kk, karze podlega ten, kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeśli groźba ta wzbudza w tej osobie uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Kierowanie gróźb karalnych należy do przestępstw, które mogą być popełnione tylko umyślnie. Wobec rosnącej w sieci agresji i nadużywania korzystania z wolności słowa, warto zgłębić, czym właściwie jest czyn określony w art. 190 kk i na czym polega jego karalność.
Kiedy groźba staje się karalna?
Groźbą karalną, w rozumieniu Kodeksu karnego, jest groźba popełnienia przestępstwa na szkodę danej osoby lub jej najbliższych – nie będzie więc karana z tego przepisu groźba choćby zniszczenia rzeczy o znikomej wartości.
Zgodnie z Kodeksem karnym, za osobą najbliższą uznaje się małżonka, wstępnego, zstępnego, rodzeństwo, powinowatych w tej samej linii lub stopniu, osobę pozostającą w stosunku przysposobienia (adoptowanego i adoptującego) oraz jej małżonka, a także osobę pozostającą we wspólnym pożyciu.
Groźba musi budzić uzasadnioną obawę jej spełnienia – ten wymóg racjonalizuje w pewien sposób subiektywne odczucia pokrzywdzonego i pozwala zweryfikować, czy w danych okolicznościach osoba, wobec której kierowane były groźby, mogła czuć się realnie zagrożona.
Czy forma groźby ma znaczenie?
Groźba może przybrać dowolną formę – niekoniecznie musi być wyrażona w werbalnie (może wynikać choćby z gestów sprawcy czy jego wyrazu twarzy). Zagrozić komuś można w dowolny sposób, jeśli z zachowania sprawcy wprost wynika, że jego intencją jest kierowanie wobec innej osoby groźby.
Z orzecznictwa wprost wynika, że do uznania, że doszło do popełnienia przestępstwa kierowania gróźb karalnych, nie wystarczy tylko subiektywne przekonanie pokrzywdzonego o takim stanie rzeczy – z okoliczności sprawy musi wynikać, że osoba poszkodowana realnie odczuła wagę groźby i mogła spodziewać się jej spełnienia.
Czy sprawca musi mieć zamiar spełnienia groźby?
Nie. Wystarczy, że sprawca wywoła w innej osobie uzasadnione poczucie, że groźbę spełni. Sprawca musi mieć zamiar zagrożenia komuś, nie spełnienia wyrażonej groźby. Wystarczy, że zagrozi komuś, że zastrzeli bliską mu osobę, celowo wzbudzając w nim realne poczucie zagrożenia i obawę o spełnienie groźby.
W jaki sposób ściga się za groźby karalne?
Jako skierowany przeciwko wolności innej osoby i jej poczucia bezpieczeństwa, czyn z art. 190 kk jest ścigany na wniosek osoby pokrzywdzonej. Ma to związek z tym, że w przypadku gróźb karalnych niebagatelną rolę odgrywają indywidualne odczucia osoby pokrzywdzonej co do wagi kierowanych wobec niej gróźb i zagrożenia jej poczucia bezpieczeństwa.
Jakie są kary za groźby karalne
Groźba karalna to przestępstwo zagrożone:
- grzywną,
- karą ograniczenia wolności,
- karą pozbawienia wolności do lat 2.
Z uwagi na wymiar kary, w przypadku groźby karalnej w grę wchodzi warunkowe umorzenie postępowania, a kara pozbawienia wolności może zostać orzeczona z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.
Groźba karalna – jak może pomóc prawnik?
Przestępstwa gróźb karalnych to sprawy często niejednoznaczne, wymagające znajomości przepisów i aktualnej linii orzeczniczej – pomoc adwokata np. adwokat Wodzisław Śląski obeznanego z tego rodzaju postępowaniami jest nieoceniona zarówno dla pokrzywdzonych, jak i oskarżonych czy podejrzanych o popełnienie takiego czynu. Specyfika postępowań o kierowanie gróźb karalnych powoduje, że warto zasięgnąć porady u doświadczonego prawnika, który przedstawi wszelkie uwagi o kluczowym znaczeniu dla osób chcących złożyć wniosek o ściganie, jak i osób, przeciwko którym wszczęto takie postępowanie.
Materiał Partnera – Adwokat Wodzisław Śląski
